شعر در مورد فوریتهای پزشکی-مثلث طلایی امداد

یه شکلی هست تو اورژانس، بهش می گن مثلث، مثلث ِ طلایی
هر سه تا گوشه ی اون، یه اسم داره نگا کن ، غلط نگی یه جایی

اسم یکیش نجاته ، دومیشم امنیت
گوشه ی سوم ِ اون، اسمش چیه ؟ سلامت

این سه تا گوشه باید ، با همدیگه کار کنن
هر کدوم از این سه تا، خیلی خیلی مهمن

همیشه هر تصادف ، صحنه ی دلگیریه
اما باید بدونیم ، چاره ی مشکل چیه

باید سریع و فوری، زنگ بزنیم به امداد
خبر بدیم که اینجا ،امداد رسانی می خواد

اول هر سانحه اونکه میاد پلیسه

 به وضع امنیت اون دور بر می رسه

مثل همیشه پلیس مراقبت می کنه
از جون و مال مردم محافظت می کنه

بعد از پلیس تو صحنه گروه نجات میرسه
که جستجو می کنه تو دل هر حادثه

تا کسیکه زخمیه یا اونکه مشکل داره
از صحنه ی حادثه زودتر بیرون بیاره

نوبتی ام که باشه نوبت اورژانس میشه
وظیفه ی اون فقط ، سلامته همیشه

باید ببینه مصدوم ، چه حال و روزی داره
فشارِ خون می گیره، نبضشو خوب می شماره

ممکنه خون ریزی زیادی داشته باشه
نمیتونه بذاره همینجوری رها شه

شاید شکسته باشه استخونای مصدوم
باید آتل ببنده به دست و پای مصدوم

اگه خدا نکرده راه گلوش بسته شه
نتونه مثل همه درست نفس بکشه

باید سریع و فوری امداد و آغاز کنه
تا بتونه مسیر هوا رو زود بازکنه

خلاصه هر جور شده، رسیدگی می کنه
علائم حیاتو خوب ، بررسی می کنه

تا بتونه به خوبی امداد رسانی کنه
به سمت بیمارستان مصدومو راهی کنه