خصوصیات صاعقه زدگی و مراقبت و درمان آن

)آشنایی با کمکهای اولیه و فوریتهای پزشکی  (

ایست قلبی ناشی از صاعقه زدگی از دپولاریزاسیون میوکارد ناشی می شود و موجب آسیستول میشود.

 ایست تنفسی ناشی از صاعقه زدگی می تواند نتیجه دپولاریزاسیون و فلج مرکز تنفس بصل النخاع باشد.

 هم ایست تنفسی و هم ایست قلبی ممکن است بدون شواهدی از صدمات خارجی باشد.

اگرچه اتوماتیسیتی ( خاصیت ضربان خودکار) قلب به صورت منحصر به فرد بر می گردد اما همراهی ایست تنفسی ممکن است پایدار باشد و منجر به ایست قلبی ثانویه به هیپوکسی شود .

مدت زمان آپنه بیشتر از مدت ایست قلبی فاکتور پروگنوستیک ( تعیین میزان خطر) محسوب می شود.

مراقبت در محل حادثه

نسبت به بیماران دچار ایست قلبی ناشی از ترومای مکانیکی، بیماران با صدمات صاعقه زدگی که به نظر می رسد مرده اند ( در وقفه تنفسی ، با یا بدون ایست قلبی ) ، اول باید درمان شوند .

 این قربانیان ممکن است آسیب فیزیکی اندکی داشته باشند و آنها شانس معقولی برای احیا موفق دارند.

استفاده از دفیبریلاتور خودکار خارجی ( AED) و سایر دفیبریلاتور به تنهایی با CPR  می تواند نجات بخش حیات باشد. CPRطولانی بعضی اوقات موفق آمیز می باشد .

بررسی محیط و ایمنی احیاکننده:

در طول طوفان ممکن است سیم های برق در اثر باد شدید روی زمین بیفتند و باعث آسیب ناشی از صاعقه به کابل های برق و ساختمان های نگهدارنده آنها و آسیب وسائط نقلیه شوند. شخصی که فکر می کند توسط صاعقه مورد اصابت قرار گرفته است واقعا ممکن است در اثر پتانسیل بزرگ خطوط نیرو روی زمین دچار شوک شده باشد .

اگر خطوط نیروی افتاده روی زمین مشخص باشد احتیاطات ایمنی مهم است . یافته های فیزیکی مطرح کننده صدمات صاعقه ممکن است مخفی یا غیر موجود باشند . بنابراین اطلاعات درباره محیط حادثه ممکن است به اندازه معاینه بیمار حاوی اطلاعات ارزنده باشد.

تشخیص و درمان صاعقه

درمان معمول تروما و مشکلات قلبی شامل بررسی و ثابت کردن راه هوایی، برقراری تنفس و گردش خون است . قربانیان صاعقه در وقفه تنفسی نسبت به آنهایی که ایست تنفسی ناشی از بیماری عروق کرونر دارند پروگنوز بهتری دارند ، بنابراین احیا تهاجمی اندیکاسیون دارد .

هیپوتانسیون یافته معمول در صاعقه زدگی نیست و در صورت وجود باید از نظر خونریزی بررسی شود .

معاینه ثانویه دقیق باید برای بررسی صدمات مخفی انجام شود .

سوختگی های پوستی ممکن است در تشخیص مسیر جریان کمک کننده باشد و صدمه ارگانها را مطرح کند .

بررسیهای فرعی اولیه شامل CBC, ،الکترولیت ها ، BUN , cr،گلوکز ، CPK   , UA و ECG .

تصویر برداری ( سیتی اسکن ؛ سونوگرافی یا گرافی ) برحسب ضایعات مورد شک باید انجام شود .